" Kusoga sa panahon karon bay noh? Dali ra kaayo nga mohapon, bag-o pa gani tang namahaw, paniudto na sad, unya takwahaw lang sad tingpanihapon. Dali ra kaayo molabay ang adlaw, dali ra sad tang matiguwang" , matud pa sa akong higala nga si Edwin dihang nagkaabot mi sa usa ka tindahan ug pagkaon sa Barangay Ward 4, Minglanilla.
Naghisgot man gud mi sa among mga anak nga karon aduna nay ilang kaugalingong mga pamilya. Matud pa sad nako, " morag pilahay pa lang gani kong nagsung-ay sung-ay sa akong anak, karon naa na man sad siyay anak nga gikugos-kugos.. "
Mao gyod tingali ning magkaedaran na ang tawo kay mora man ug kusog na ang dagan sa panahon.
Nakahinudom ko niadtong " Grade 6" pa ko, gusto kaayo ko nga makataak na ug
"high school ", apan dugay kaayo ang tuig. "Dugaya sad nako ma- high school oy".
Pero karon nga dako na'g edad, mahibung na nganong dali ra kaayo molabay ang panahon. Ang usa ka buwan gud upat ra ka sabado, human dayon !
Karon lang , human sa among panag-estorya ni Edwin, pag-abot nako sa balay maoy nisugat nako ang tawo nga nagdala ug Bill sa VECO.
"Ah, bag-o pa gani ko nakabayad, paningil na sad?", matud ko pa sa akong kaugalingon nga nakapanglingo-lingo.
"Pagkakusog baya gyod sa paglabay sa panahon karon...Wa gyod diay to masayop si Edwin, huh !"...
